Gedichten
08-03-2014 14:24
De bloemen staan in 't donker bed
Als porceleinen scherven -
God heeft ons op de wereld gezet,
Het leven kan niet sterven.
Ieder mensch is een hovenier,
Ieder mensch is een graver:
En zacht en diep graven we hier
Een kuil voor ons cadaver.
Maar 't leven is te...
08-03-2014 14:23
De zon, de zon martelt de steenen gevels,
De gele gevels van de oude straat.
Nergens het meelij van een schaduw staat.
De boomen laaien als groen-vuren kegels.
God, die ons pijlen zendt, en in dien wemel
Lacht als één onzer hoog als Babel gaat:
De zon verdedigt, vader, uw...
08-03-2014 14:05
In dezen morgen zie ik dat de nachten
Dragend geweest zijn, van extase zwaar -
En onze dagen, lichtend in elkaar,
Ernstig van de bezinning der gedachten.
Boven de warreling van zwarte nachten
En witte dagen, staan wij, boven 't jaar.
En zien de harde oneindigheden naar
Het...
08-03-2014 14:04
Het licht, Gods witte licht, breekt zich in kleuren:
Kleuren zijn daden van het licht dat breekt.
Het leven breekt zich in het bont gebeuren,
En mijn ziel breekt zich als ze woorden spreekt.
Slechts die zich sterven laat, kan 't leven beuren:
O zie mijn bloed dat langs de...